BLOGS

‘Ken jij Hans King?’, vroeg een theologiestudent me eens in 1986. Het gebeurde tijdens een ‘asado’ (BBQ) in de tuin van het theologisch seminarie Isedet in Buenos Aires. Ik moest mijn medestudent uit Uruguay tweemaal vragen over wie hij sprak? Uiteindelijk bleek hij de beroemde theoloog Hans Küng te bedoelen. Hij was namelijk een groot fan van deze vooraanstaande wetenschapper en vond dat ik op Küng leek. Die laatste opmerking deed mij als jonge student natuurlijk blozen en ik schoot als vanzelf in de ontkenning, ook al is onze roepnaam dan hetzelfde.

Herbijbelen? Wat is dat nou weer? De Bijbel blijft een moeilijk en  tegelijk ook fascinerend boek. Alles staat of valt natuurlijk met de manier waarop deze 'heilige' bibliotheek leest. De Bijbel kan een gesloten boekenreeks blijven. Of zou er met een andere leesbril een nieuwe wereld voor je kunnen opengaan? Wordt het tijd voor her-bijbelen? Rebible? Kan het Boek der boeken ook gezien worden als een cadeautje dat je elke dag mag uitpakken?

‘Geef mij een woord’. Dat vroegen destijds leerlingen aan wijze woestijnvaders en monniken. Geef mij een woord, dat ik kan overdenken. Een woord, dat een tijdje met me kan meegaan ter inspiratie en bemoediging. Wat zou zo’n woord vandaag voor jou kunnen zijn?

Afgelopen Aswoensdag is de veertigdagentijd begonnen. Veertig dagen lang kunnen we ons oefenen in inkeer, bezinning en voorbereiding op Pasen. Het is een tijd van afzien en loslaten. Loslaten. Dat klinkt vaak zo gemakkelijk. Maar hoe doe je dat, als je bijvoorbeeld gekweld wordt een ziekte, een persoonlijke crisis of een overlijden?

Op oudejaarsdag overleed mijn schoonvader. Nu de uitvaart enkele weken achter me ligt, komen gevoelens van gemis en verdriet naar boven. Dat gebeurt, als ik zijn foto’s zie met zijn glimlach. Of als ik speel op de piano, waarop hij vijftig jaar lang vrolijk de toetsen heeft bespeeld.

VOOR EEN WONDERSCHONE SCHOONVADER

Op weg naar Kerst in coronatijd mijmer ik wat onder de kerstboom. Ik daag jou meteen maar uit met mij om mee te doen.

Os:    Afschuwelijk, Nederland is in totale lockdown. Dat is een grote strop voor alle kerststallen en dus ook voor ons.

Tijdens een pijnlijke ziekte verging mij helaas ook nog eens alle lust om een boek te lezen. Ik gaf me daarom maar over aan het kijken naar films. Zo stuitte ik op de Netflixserie ‘The Queen’s Gambit’, die me mateloos fascineerde. Deze miniserie gaat over Beth Harmon. Zij leert als jong weeskind op het internaat schaken van de conciërge. Beth ontwikkelt zich tot een geniale schaakspeler. Zij wint het ene kampioenschap na het andere. En dat in een mannenwereld in de jaren zestig. De filmserie bevat het nodige aan dramatiek en tragiek, maar laat ik niet te veel verklappen. Kijk zelf maar.

Woensdag 25 november 2020 overleed stervoetballer Diego Armando Maradona. Op tv zag ik vervolgens allerlei filmbeelden over de sublieme baltechniek en schitterende doelpunten van deze wereldberoemde voetballer. Als vanzelf dacht ik weer terug aan het WK Voetbal in 1986. Ik studeerde toen in Buenos Aires aan het theologisch seminarie ISEDET. Met mijn medestudenten keek ik naar die weergaloze wedstrijd tegen Engeland, aartsrivaal van Argentinië sinds de verloren Falklands/Malvinas-oorlog in 1983. Maradona was de held en hij kreeg een haast goddelijke status.

Tijdens een periode van ziekte raakte ik opnieuw geboeid door schilderijen en etsen van de beroemde schilder Rembrandt. Hij weet als geen ander Bijbelverhalen treffend uit te beelden in kleur en vorm. Hij is een meester van licht en donker. Neem nu het schilderij 'De heilige familie in de timmermanswerkplaats' uit 1645. Kijk daar eens aandachtig naar. Wat roept dat bij jou als kijker op?